Είναι πολύ δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι στις μέρες μας υπάρχουν άνθρωποι που βάζουν το ομαδικό συμφέρον πάνω από το δικό τους. Στις περιόδους κρίσης, συνήθως οι πολίτες να μαζεύονται και να προστατεύουν τον εαυτό τους και τους κοντινούς τους, αλλά οι εργαζόμενοι της Χαλυβουργίας δείχνουν ότι η συλλογικότητα και η συμπαράσταση στον συνάνθρωπο είναι εφικτές στην Ελλάδα του 2011.
Η Χαλυβουργία Ελλάδας είναι μια από τις ελάχιστες βαριές βιομηχανίες της χώρας με μια συνεχή λειτουργία 24 ώρες το 24ωρο. Όμως εδώ και περίπου 45 ημέρες κανένας εργάτης δεν είναι στο πόστο του. Όλα ξεκίνησαν περίπου δύο μήνες πριν. Στις 12 Οκτωβρίου η ιδιοκτησία αποφασίζει ξαφνικά να ζητήσει την μετατροπή των εργασιακών συμβάσεων από πλήρης απασχόλησης σε μερικής με μειώσεις αποδοχών έως και 40% ειδάλλως θα ακολουθούσαν απολύσεις 180 εργαζομένων.
Μετά από γενική συνέλευση, οι εργάτες αποφασίζουν να μην δεχτούν τις νέες συνθήκες και επακολουθούν άμεσες απολύσεις 34 εργαζομένων. Τις επόμενες μέρες ακολουθούν ακόμα 16 απολύσεις.
Από τις 31 Οκτωβρίου όλοι οι εργαζόμενοι βρίσκονται στην πύλη του εργοστασίου σε συμπαράσταση στους απολυμένους συναδέλφους τους. Από τότε όλη η Ελλάδα έχει κινητοποιηθεί για να βοηθήσει τους απεργούς που μετά από σχεδόν δύο μήνες απεργίας είναι πλέον εξαθλιωμένοι και αυτοί και οι οικογένειες τους.
Η αποθήκη του σωματείου έχει πλέον τρόφιμα, είδη ρουχισμού ακόμα και παιδικά παιχνίδια. Καθημερινά μαζεύονται κάτοικοι της γειτονιάς, μαθητές, φοιτητές, σωματεία, δίκτυα ανέργων για να στηρίξουν την προσπάθεια των απεργών και να ενθαρρύνουν τον αγώνα τους.
Διαβάστε περισσότερα εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου