Ο κύριος καθηγητής έβλεπε μάλλον τη διαδικασία της διόρθωσης σαν “ξεπέτα” και τα γραπτά των φοιτητών του σαν ένα βάρος που ήθελε να “φύγει” από πάνω του το συντομότερο.
Στο κάθισμα μπροστά ακριβώς από τη σειρά της γαλαρίας, ο καθηγητής σε τμήμα θετικών επιστημων στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, άνοιξε τον κίτρινο φάκελο που μέσα είχε τα γραπτά, σκούπισε τα γυαλιά του και άρχισε να κοιτάει τα θέματα που είχε “βάλει” στην τελευταία εξεταστική του Σεπτεμβρίου, μάλλον για να τα ξαναθυμηθεί κι ο ίδιος. Όπως διακρινόταν στις πληροφορίες πάνω στις κόλλες αναφοράς, πρόκειται για μάθημα στο δεύτερο έτος της συγκεκριμένης σχολής και η εξέταση είχε γίνει στις 15 του μήνα.
Κι ας είχαν μόλις δύο μέρες από τότε, ο συγκεκριμένος κύριος, ο οποίος, όπως μάθαμε κατάγεται από την Πάτρα και εκτός από καθηγητής είναι γιατρός και κλινικός ερευνητής, “μοίραζε” τους βαθμούς και “ξεφορτωνόταν” τα γραπτά με τέτοια ταχύτητα, σα να μην υπήρχε αύριο. Ελπίζουμε πως τουλάχιστον δεν κάνει το ίδιο και με τους ασθενείς του, αν και αυτό αποτελεί αντικείμενο προς διερεύνηση.
Θα μπορούσε να υποστηρίξει κάποιος, κάνοντας το συνήγορο υπεράσπισης του εν λόγω καθηγητή, πως δεν υπήρχε κάτι το μεμπτό στην όλη διαδικασία, έστω κι αν το “περιβάλλον” δεν ήταν και το συνηθέστερο για κάτι τέτοιο. Όταν όμως βλέπει κάποιος να “διορώνονται” γραπτά- “γεμάτα” και όχι λευκές κόλλες- μέσα σε μισό λεπτό, τότε δικαιολογημένα αμφισβητεί την αξιοπιστία της διόρθωσης, τη σοβαρότητα της διαδικασίας και εκνευρίζεται με το θέαμα ενός πανεπιστημιακού καθηγητή και την αντιμετώπισή του απέναντι σε ένα τόσο βαρυσήμαντο ζήτημα.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Μη χάνετε στιγμή και εκμεταλλευτείτε από ολες τις προσφορες που ψάχνουμε και βρίσκουμε για εσάς!
 |  |
Τριάρια στα “τυφλά”
Το “τριάρι” το είχε για ταρίφα, μιας και το έβαζε με αξιοσημείωτη ευκολία, ανάλογη με αυτή που πέρναγε από το ένα γραπτό στο άλλο. Μέσα στη βιασύνη του, πάντως, είχε και τις αναστοχαστικές του εκφάνσεις. Σε ένα γραπτό μάλιστα, από αυτά του μισού λεπτού, θεώρησε πως κάτι δεν είχε κάνει σωστά. Αφού, λοιπόν, του έδωσε άλλα είκοσι -παραπάνω δεν ήταν- δευτερόλεπτα προσοχής, έσβησε τον αρχικό βαθμό και αναβαθμολόγησε το γραπτό, από πέντε σε έξι. Τουλάχιστον εδώ ο “τυχερός” φοιτητής ήταν πάνω από τη βάση.
Ο καθηγητής μας, δεν το έβαλε κάτω ούτε αφού έπεσε βαρύ σκοτάδι μέσα στο λεωφορείο. Μάλλον ήθελε να προλάβει τον οδηγό πριν φτάσει στην αχαϊκή πρωτεύουσα. Έτριβε τα μάτια του, ξανασκούπιζε τα γυαλιά του και συνέχιζε απτόητος. Λες και δεν υπήρχε γι'αυτόν άλλη ευκαιρία να εξετάσει τα γραπτά. Όταν πλέον τέλειωσε, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που είχαν μείνει... μετεξεταστέοι. Έπειτα από όσα είδαν τα μάτια μας, η δική μας συμβουλή σε όσους έχουν έστω και την παραμικρή αμφιβολία για την εγκυρότητα της βαθμολογίας τους σε κάποιο μάθημα, είναι να ζητήσουν χωρίς δεύτερη σκέψη να δουν το γραπτό τους.
Γιατί, δυστυχώς, όπως αποδεικνύεται, η νοοτροπία του δημόσιου υπαλλήλου δεν εκλείπει ούτε στον Ακαδημαϊκό κόσμο, ο οποίος μένει άπραγος απέναντι σε τέτοιου είδους προβληματικές τακτικές που διαιωνίζονται, την ίδια στιγμή που ο κρατικός μηχανισμός μοιάζει ανίκανος να τις αντιμετωπίσει.
Πηγή: tomaxairi.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου