Η πολιτιστική πολιτική πολλές φορές ενισχύει αυτή την εννοιολογική καραμπόλα αποδομώντας την πεμπτουσία του πολιτισμού συναθροίζοντας άνισες και διαφορετικές μεταξύ τους εκδηλώσεις, καθιστώντας έτσι αδύνατη τη συγκρότηση μιας ενιαίας αντίληψης για την καλλιτεχνική πράξη, που μετεωρίζεται ανάμεσα σε ΕΣΠΑ και ιδιωτικές χρηματοδοτήσεις. Υπάρχει εν τέλει πολιτισμική πολιτική;
Ανέκαθεν ο πολιτισμός υπήρξε αλληλένδετος με την πολιτική, χρησιμοποιήθηκε ως λάφυρο, ανταλλακτικό προϊόν σε συμφωνίες κρατών, μέσο εξομάλυνσης διπλωματικών σχέσεων αλλά και μέτρο υπεροχής και επιβολής δύναμης. Αυτές οι άτυπες εκδηλώσεις που εξυπηρετούν ουκ ολίγες φορές συμφέροντα λίγων οδηγούν σε έναν κλειστό κύκλο συνεργειών, σε ένα άβατο που μακροπρόθεσμα καθορίζει τους όρους για την ίδια την καλλιτεχνική παραγωγή αλλά και τους παραλήπτες αυτής. Έτσι σταδιακά, όχι μόνο φτάνουμε σε ένα «καλούπι» παραγωγής πολιτισμού αλλά και σε ένα προκαθορισμένο πολιτικά και κοινωνικά σμιλεμένο κοινό-αποδέκτη, που τελικά θα ταυτιστεί με την «ελίτ» των κοινωνικών και πολιτιστικών στρωμάτων. Φυσικά, το αποτέλεσμα που δημιουργείται δεν μπορεί να αποτελεί και τον νόμιμο κληρονόμο. Η ίδια η πολιτική στην Κλασική της έννοια ταυτίζεται με την καθημερινή ζωή και έτσι και ο πολιτισμός –άμεσο επακόλουθο και δημιούργημα αυτής- διαχέεται και θα πρέπει να διαχέεται φτηνά και ελεύθερα.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Μη χάνετε στιγμή και εκμεταλλευτείτε από ολες τις προσφορες που ψάχνουμε και βρίσκουμε για εσάς!
 |  |
Όπως είναι γνωστό εντούτοις, οι τάσεις εκφράζουν την κοινωνική και κοσμολογική αντίληψη της εποχής και έτσι θα ήταν άστοχο να μην λάβει κανείς υπ’ όψιν το νέο πεδίο που διαμορφώνεται. Νέες έννοιες επαναλαμβάνονται συχνά όπως η «Δημιουργική Βιομηχανία» ή τα «Δίκτυα πολιτιστικών χώρων» επιτάσσοντας την αλλαγή και την αναθεώρηση της εξίσωσης του πολιτιστικού προϊόντος ως κοινωνικού αγαθού μέσω των χρηματοδοτήσεων. Σε αυτό το σύμπλεγμα έχουν πλέον συμμετοχή συστήματα αξιών, η ελεύθερη πρόσβαση στον πολιτισμό, η αποφυγή εμπορευματοποίησης (ή η δημιουργία αυτής;). Οι «βαθιά» συνειδητοποιημένοι συχνά θα αυτοδιοριστούν αιώνιοι υπεύθυνοι μεταλαμπάδευσης της γνώσης αποκλείοντας ταυτόχρονα το ευρύ κοινό από αυτή με πάμπολλα εργαλεία, με τον ξύλινο λόγο, τις αοριστολογίες και την εξειδικευμένη ορολογία, ενώ παράλληλα θα τους συναντήσει κανείς να «μαραζώνουν» και να γκρινιάζουν σε μικρές φούσκες δημοσίου χώρου για το βάρος της ευθύνης που φέρουν οι ίδιοι και την αστοχία του εκάστοτε κράτους να προστατεύσει τον πολιτισμό του. Θα εναντιωθούν σε κάθε πρόταση ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης του πολιτισμού χωρίς καμία πρόταση και θα εκμεταλλευτούν ένα πρωί την ιδιότητά τους για να «προσφέρουν» αυτή τη γνώση δημιουργώντας ιδιωτικές εταιρείες που πωλούν βιωματικές εμπειρίες για τον επισκέπτη ο οποίος συμμετέχει σε ανασκαφές ή τον καλεί σε παιχνίδι εμπειριών με ευφυέστατους τίτλους όπως «Νιώσε αρχαίος Έλληνας για μία εβδομάδα» με αντίτιμα που καταλήγουν φυσικά στην ίδια την εταιρεία. Βέβαια, αυτό δεν είναι ένα θέμα που τίθεται για πρώτη φορά (βλ. Αρχαία Μεσσήνη) ή που αποτελεί «δημοσιογραφικό λαβράκι», είναι μια τάση που υπάρχει χρόνια τώρα στο παρασκήνιο και που ταυτόχρονα υποδηλώνει το ενδιαφέρον από τον ιδιωτικό τομέα, παρ’όλο που ακόμα δεν υπάρχει το κατάλληλο νομοθετικό πλαίσιο που να το επιτρέπει. Σε αυτήν την πραγματικότητα εντείνονται και εξαντλούνται οι προτάσεις προστασίας, χωρίς να αφήνουν το σημαντικό να ακουστεί, διαιωνίζοντας το κακέκτυπο κράτους και φορέων και ενισχύοντας τα πέπλα δυσφήμισής τους.
Για μία επόμενη μέρα αλλαγής, το ίδιο το κράτος οφείλει να επιμείνει στα εργαλεία της δημοκρατίας και να επιτύχει την ανάστασή του μέσα από τη θεσμική εξυγίανση. Βέβαια, καμία τέχνη δεν άνθισε σε εκπτωχευμένο κράτος και πολύ σημαντικότερο, καμιά θέληση για δημιουργία δεν παρατηρήθηκε σε μη εκδημοκρατισμένο κράτος. Αυτή η συνθήκη προβλέπει μια παράλληλη ματιά στη διαχείριση του πολιτισμού με αρχικό όμως μέλημα τον εκδημοκρατισμό του πολιτισμού, και με εργαλεία την αυτενέργεια των ανθρώπων και το άνοιγμα των δομών.
Πηγή: Πολύ ενδιαφέρον άρθρο από: http://re-memberathens.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου