Τέτοια κτήρια – στόχοι είναι και τα ορθόδοξα μοναστήρια της Σερβίας. Η ελληνικές αποστολές είναι επιφορτισμένες, όλα αυτά τα χρόνια, με την φύλαξη αρκετών μονών, καθώς και των μοναχών που διαβιούν σε αυτά, και έχουν επιδείξει αξιόλογο έργο όσον αφορά στην προσπάθεια διατήρησης της σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή προάγοντας την ειρήνη και την ασφάλεια.
Τον Δεκέμβριο του 2006 μία εποχούμενη έφοδος της ελληνικής αποστολής αποτελούμενη από έναν υπαξιωματικό και τον οδηγό του οχήματος, και ενώ κατευθυνόταν σε ένα φυλάκιο ελληνικής ευθύνης και φύλαξης, είχε μία αναπάντεχη συνάντηση με ένα αλλόκοτο και εντελώς άγνωστο πλάσμα.
Η ώρα ήταν περίπου 11:40 μ.μ και είχαν διανύσει 10 χλμ από το μοναστήρι της Σοκόλιτσα που είχαν ξεκινήσει, με πορεία το φυλάκιο που βρισκόταν στην κορυφή του βουνού Ράβνα Γκόρα στη δυτική Σερβία.
Κοντά στους πρόποδες του κατάλευκου από το υπερβολικά πολύ χιόνι βουνού, σε έναν χωματόδρομο που διασχίζει ένα κατάφυτο δάσος, διέκριναν από μακριά κάτι να υπάρχει στην μέση του δρόμου. Όσο το τζιπ πλησίαζε στο σημείο τα φώτα του αποκάλυπταν μία μεγά
η μαύρη σιλουέτα που αρχικά υπέθεσα που πρόκειται για κάποιο ζώο.
Σταματώντας σε απόσταση 3 μέτρων από το πλάσμα, και ενώ αυτό έμεινε ατάραχο στην θέση του, διέκριναν πως δεν μοιάζει με κανένα ζώο που ξέρουν. Παρατηρώντας το από την πίσω πλευρά του έμειναν κοκαλωμένοι στις θέσεις τους από τον φόβο χωρίς να μπορούν να αρθρώσουν μία λέξη.
Το ύψος του ήταν περίπου ενάμιση μέτρο και καλυμμένο από στιλπνό μαύρο τρίχωμα. Τα πόδια του καλυμμένα από τρίχωμα με μεγάλα γαμψά νύχια και από τους όμως τους ξεκινούσαν δύο μεγάλα μαύρα φτερά που ακουμπούσαν στο έδαφος και ήταν καλυμμένα από το ίδιο τρίχωμα.
Σκέφτηκαν πως είναι κάποιο μεγάλο πουλί όπως οι γύπες και τα όρνια, όμως αυτό το πλάσμα δεν ήταν καλυμμένο με πούπουλα και εκτός των άλλων είχε και μακριά ουρά παρόμοια με αυτή των αρουραίων. Έτσι μη μπορώντας να περάσουν και φοβούμενοι να κατέβουν από το όχημα τους, έμειναν να το παρατηρούν από την σιγουριά που τους πρόσφερε το στρατιωτικό τζιπ.
Όλο αυτό το διάστημα το πλάσμα είχε γυρισμένη την πλάτη του σε αυτούς και ήταν ελαφρός σκυμμένο προς τα εμπρός μη μπορώντας να διακρίνουν το κεφάλι του. Μετά από 10 περίπου λεπτά, και ενώ είχαν ξεθαρρέψει κάπως, αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν την κόρνα του αυτοκινήτου για να φύγει από την μέση του δρόμου και να συνεχίσουν την πορεία τους.
Πατώντας λοιπόν την κόρνα το πλάσμα έδειξε να τρόμαξε και γύρισε απότομα το κεφάλι του προς το τζιπ για μερικά δευτερόλεπτα και έπειτα με ένα και μόνο άνοιγμα των φτερών του απογειώθηκε και πέταξε μακριά.
Οι δύο στρατιωτικοί κοκάλωσαν και πάλι. Το κεφάλι που διέκριναν καθώς τους κοίταξε το πλάσμα δεν έμοιαζε σίγουρα με κανενός γνωστού πλάσματος. Ήταν στρογγυλό με μυτερά αυτιά, μικρά κόκκινα μάτια και πολύ άσχημο.
Ακόμη και μετά από 3 χρόνια αυτή η μορφή έχει αποτυπωθεί ζωηρά στην μνήμη και των δύο. Σε προσωπική συζήτηση μαζί τους μου επαναλάμβανα πως αυτό το πλάσμα ήταν σαν να βγήκε από ταινία τρόμου του Χόλιγουντ.
Όσο και αν προσπάθησα να ανατρέξω στην βιβλιογραφία μου και τις πηγές του internet, ποτέ δεν βρήκα παρόμοιο συμβάν που να αναφέρει κάποιο πλάσμα με αυτά τα χαρακτηριστικά. Κάποια στοιχεία είναι κοινά με τα chupacabras και κάποια άλλα με τον λεγόμενο “διάβολο της Αμερικής”, όμως πλήρη ταύτιση δεν έχει με κανένα γνωστό ή αμφιλεγόμενης ύπαρξης πλάσμα.
Σημ: Το συμβάν μου διηγήθηκε ο υπαξιωματικός Η.Μ που επέβαινε στο όχημα και τηλεφωνικά μου το επιβεβαίωσε ο Ν.Κ που ήταν ο οδηγός του οχήματος. Αποτελεί προσωπικό αρχείο του συγγραφέα και δημοσιεύεται για πρώτη φορά.
Πηγή: periergaa
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου