Π. Φιλιππίδης: Απευθύνομαι σε έξυπνους ανθρώπους, οι ηλίθιοι δεν με ενδιαφέρουν

«Είναι πολύ δύσκολο όλο αυτό που συμβαίνει. Αυτό που με ενοχλεί είναι η κατήφεια. Αν και είμαι αισιόδοξος, όσο περνά η μέρα πλέον φεύγει η αισιοδοξία. Δεν το βάζω όμως κάτω. Με έχει επηρεάσει αρνητικά και στην καθημερινότητα μου. Υπάρχει σοβαρό οικονομικό πρόβλημα.


Στο θέατρο, για παράδειγμα, η φετινή επιτυχία είναι σε ποσοστό 40% κάτω σε σχέση με την περυσινή επιτυχία… Αυτό που με στεναχωρεί περισσότερο είναι το ότι η πρώτη ερώτηση που γίνεται στα θέατρα όταν τηλεφωνεί ο κόσμος είναι πόσο έχει το εισιτήριο και όχι ποιο έργο παίζεται. Έχουμε κάνει κι εμείς όμως ζημιά. Από ανασφάλεια, άγχος και ανάγκη έχουμε χαμηλώσει την τιμή του εισητηρίου. Δεν μπορεί να παίζει κάποιος με 9 ευρώ και κάποιος άλλος με 22. Το καλύτερο θα ήταν ενιαίο εισιτήριο. Πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι ότι δεν θα κοιτάζει ο καθένας την καμπούρα και την πάρτη του. Έτσι κάναμε στην Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια και φτάσαμε ως εδώ…

Μου λείπει η τηλεόραση. Κατ’ αρχήν η τηλεόραση παρέχει χρήματα. Εγώ την τηλεόραση δεν την έκανα μόνο για τα χρήματα ή για να είμαι ειλικρινής δεν την έκανα για τα χρήματα. Πληρωνόμουν καλά και νομίζω όχι άδικα ή αδικαιολόγητα. Το ότι εφέτος δεν είχα κάτι με έκανε να δω κι άλλα πράγματα. Εγώ την τηλεόραση την αγαπώ….Αφού δεν θέλουμε να υπάρχουν σάραντα σίριαλ τότε θα πρέπει να δεχτούμε ότι κι εμείς δεν θα είμαστε στην τηλεόραση. Δεν είμαι ούτε θυμωμένος ούτε στενοχωρημένος. Μου λείπει η τηλεόραση, το γύρισμα, η διαδικασία, το να εμφανίζομαι.

Μου λείπουν τα χρήματα της τηλεόρασης αλλά δεν τελειώνει η ζωή μου εδώ…Η δουλειά που έχω κάνει μέχρι τώρα είναι αρκετά σημαντική. Έχω δρόμο πολύ μπροστά μου ακόμη και σημαντικά πράγματα που δεν έχουν γίνει ακόμη. Έχω μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μου. Ο καλλιτέχνης πρέπει να έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του. Πρέπει να καταλάβει κάποιος-γιατί απευθύνομαι σε έξυπνους ανθρώπους, οι ηλίθιοι δεν με ενδιαφέρουν-ότι ο καλλιτέχνης πρέπει να έχει πολύ μεγάλη εμπιστοσύνη στον εαυτό του μαζί με ανασφάλεια, αλλά πρέπει να νιώθει ότι είναι ο καλύτερος. Διαφορετικά δεν μπορεί να είναι καλλιτέχνης.»


Το Βήμα